SMAK POPARTY PRZEPI§AMI

polska
wieprzowina

DOSKONAŁA
W ŚWIETLE
PRZEPI§ów
POLSKIE MIĘSO - POLSKA SMAKUJE

§1.
HISTORIA

Historia chowu i hodowli świń ma w Polsce długą tradycję, a pierwsze prawa obowiązujące hodowców trzody chlewnej ustanowiono już prawie 100 lat temu!

Do rozpowszechnienia się hodowli i chowu świń na ziemiach polskich przyczyniło się podnoszenie kultury i warunków życia wynikające z przemian społecznych i ekonomicznych zachodzących
w XVIII i XIX wieku. Gospodarstwa w Wielkopolsce, Kongresówce i Małopolsce dostarczały wieprzowinę, żywiec oraz słoninę do Niemiec, Rosji, Wiednia, Pragi i Morawskiej Ostrawy. Niestety I wojna światowa
zniweczyła wyniki tej pracy. W okresie międzywojennym hodowla i chów świń rozwijały się dynamicznie zwłaszcza na terenie Wielkopolski, co potwierdza wysoki poziom eksportu żywca
– głównie do Austrii, Czechosłowacji i Niemiec – oraz bekonu (do Anglii).

W latach dwudziestych działały związki hodowców których zadaniem było podnoszenie i rozszerzanie oraz uporządkowanie hodowli. Zajmowały się one kontrolą użytkowości oraz poprawą
chowu. 5 marca 1934 roku wydano Ustawę Hodowlaną. Ówczesne Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych powierzyło nowo powstałym Izbom Rolniczym zadania, które wynikały z Ustawy. Izby
zajmowały się chowem masowym, organizowaniem, kredytowaniem i subsydiowaniem zakupu zwierząt oraz rozmieszczeniem w terenie, prowadzeniem doradztwa żywieniowego czy organizowaniem
konkursów i pokazów. Osiągniecia hodowlane lat trzydziestych były więc dziełem organizacji samorządowych i zatrudnionego w nich fachowego personelu.

§2.
ZDROWIE

Na przestrzeni lat produkcja wieprzowiny przeszła wiele zmian pod względem sposobu hodowli. Dzięki nim wieprzowina, którą dzisiaj znajdujemy na naszych stołach, jest zdrowsza niż kiedyś. Współczesne
mięso wieprzowe pochodzi z hodowli, które podlegają surowym normom dotyczącym jakości życia i zdrowia zwierząt. Dobre warunki hodowli oznaczają mniej stresu dla zwierząt,
co przekłada się na jakość ich mięsa. Ostatnie 20 lat przyniosło znaczną poprawę wartości odżywczej mięsa wieprzowego.

Z czasem zmieniła się także dieta świń. Hodowcy dbają o to, aby zwierzęta otrzymywały zrównoważone, bogate w składniki odżywcze pożywienie. To również wpływa na jakość, mięsność
(z poziomu 43% na początku lat 90. do obecnych 57%) i wartość odżywczą wieprzowiny, która jest pełnowartościowa i zdrowsza, a to z kolei ma niebagatelne przełożenie na zdrowie konsumentów.
Współcześnie produkowane mięso wieprzowe jest także wolne od nadmiaru tłuszczu.

Wartość odżywcza wieprzowiny jest obecnie dokładniej poznana i zrozumiała. Wiadomo, że mięso zawiera wiele cennych składników, takich jak białko, witaminy, żelazo i cynk. Dzięki temu
wieprzowina może być częścią zdrowej i zrównoważonej diety. Białko jest niezbędne dla budowy i naprawy tkanek, witaminy z grupy B wspierają procesy metaboliczne, a żelazo pomaga w transporcie tlenu
w organizmie. Najwięcej witaminy B6 znajduje się w karkówce, a im większa mięsność, tym więcej witaminy B1. Wieprzowina jest również bogatym źródłem witaminy E, zawierając jej dwukrotnie więcej niż
sądzono.

Co istotne, wartość energetyczna wieprzowiny znacząco spadła, co sprawiło, że jest to teraz mniej kaloryczna opcja. 100 g schabu dostarcza 152 kcal, podczas gdy 100 g szynki to zaledwie
118 kcal. Ma również znacznie korzystniejszą proporcję kwasów omega-6 do omega-3. Proporcja ta wynosi poniżej 10:1. Dodatkowo, poziom cholesterolu w mięsie wieprzowym jest niższy niż
przypuszczano. Boczek zawiera o 41% mniej cholesterolu, żeberka o 57%, a łopatka, szynka i schab o 31-35% mniej w porównaniu z amerykańskimi normami USDA. Badania wskazują, że żelazo zawarte w
mięsie wieprzowym jest znacznie lepiej przyswajalne (20-50%) niż to z produktów roślinnych (1-8%). Karkówka jest szczególnie bogata w żelazo, oferując 6,25 mg na 100 g, co znacząco przewyższa ilość tego
pierwiastka w powszechnie zalecanym szpinaku (3,57 mg na 100 g).

Warto również zauważyć, że wieprzowina ma niską zawartość sodu, co czyni ją korzystnym składnikiem diety przy nadciśnieniu tętniczym.

Ciekawostka!
Nośnikiem smaku w mięsie jest tłuszcz, a to oznacza, że jego niedobór powoduje pogorszenie jednego z najważniejszych wskaźników oceny sensorycznej, czyli smaku. Ale nie tylko, ponieważ
za tym idą też inne parametry, jak twardość, kruchość, czy żujność, równie ważne dla konsumenta.

§3.
WYBÓR

Przy selekcji mięsa ważna jest jego jakość oraz pochodzenie. Odpowiedni wybór zależy od takich czynników jak wiek, płeć czy kondycja fizyczna. Istotne jest dostarczanie organizmowi cennych składników
odżywczych, zachowując umiar w konsumpcji tłuszczów i cholesterolu.

Dzieciom zaleca się spożywanie mięsa o niskiej zawartości tłuszczu np. polędwiczki wieprzowej.
Kobietom, szczególnie planującym ciążę, ciężarnym czy karmiącym piersią zaleca się spożywanie mięsa o wysokim profilu odżywczym. Powinno się wybierać chudsze kawałki takie
jak polędwica, schab czy szynka.
Mężczyznom, szczególnie tym aktywnie trenującym, dbającym o budowanie mięśni, zaleca się spożycie dużej ilości białka. Polędwica czy schab wieprzowy stanowią świetne źródło tego składnika. Należy
jednak pamiętać, aby ograniczać spożywanie tłustych części oraz przetworów mięsnych.
Osobom starszym, pomimo zmniejszonej aktywności fizycznej, nadal potrzeba wysokiej jakości, łatwo przyswajalnego i lekkostrawnego białka. Polecane są dla nich chude, lecz soczyste kawałki mięsa,
przyrządzane delikatnymi metodami, takimi jak gotowanie czy pieczenie.

§4.
SMAK

Każdy kawałek wieprzowiny pasuje do nieco innej potrawy:
Szynka – idealna do bitek, kotletów, rolad. Świetnie nadaje się do faszerowania oraz do pieczeni, zarówno na ciepło jak i na zimno w formie wędliny.
Schab – doskonały do pieczenia. Możesz go nafaszerować suszonymi owocami lub nadzieniem z wątróbki. No i kto nie kocha klasycznego, smażonego kotleta schabowego?
Boczek – ulubieniec wielu! Idealny do grillowania, smażenia, duszenia, a także jako dodatek do zup, np. grochówki.
Polędwica – najszlachetniejszy rodzaj wieprzowiny. Nie wymaga długiej obróbki termicznej i jest idealna do smażenia, pieczenia, duszenia. Po uwędzeniu świetna jako wędlina.
Łopatka – najlepsza na gulasz. Można ją także zamarynować, upiec i podawać zarówno na ciepło, jak i na zimno.
Żeberka – prawdziwy przysmak. Wymagają powolnego i delikatnego grillowania, pieczenia lub gotowania, aby wydobyć głębię ich smaku.

Ciekawostka!
Mięso wieprzowe jest również obecne w różnych kulturach na całym świecie. Każdy kraj i region mają swoje unikatowe metody przyrządzania wieprzowiny, tworząc dania, które odbijają się echem
w tradycjach kulinarnych i kulturowych. Od surowego mięsa w Niemczech przez amerykańską pieczoną szynkę w śliwkach, egzotyczne potrawy z Brazylii, aż po orientalne smaki w Azji – wieprzowina
to prawdziwy globtroter na kulinarnej mapie świata, który odgrywa znaczącą rolę nie tylko jako źródło pożywienia, ale również jako element tradycji, historii i społecznych zwyczajów.

Polska wieprzowina ze względu na wysoką jakość i smak jest towarem eksportowym.

Pork Quality Standard - gwarancja produktu premium

Pork Quality Standard

System Jakości Wieprzowiny bazuje na wykorzystaniu odpowiednich ras świń i określonych zasadach żywienia. Obejmuje wszystkie etapy produkcji, które wpływają
na końcową jakość produktu i gwarantują uzyskanie chudego mięsa wieprzowego o szczególnej jakości. Produkcja wieprzowiny w Systemie PQS odbywa się zgodnie
z obowiązującym prawem w zakresie dobrostanu i zdrowia zwierząt oraz ludzi, jak również z poszanowaniem ochrony środowiska naturalnego.

§5.
PRZEPISY